การเปลี่ยนแปลงพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน

                                               Amendments to the Employment Act

ที่มา : รัฐบาลมีนโยบายแก้ไขพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน (Employment Act) โดยมีการพิจารณาร่วมกันหลายฝ่ายทั้งฝ่ายนายจ้าง ลูกจ้าง รัฐบาล และรับฟังความคิดเห็นจากประชาชนซึ่งรัฐบาลได้สำรวจระหว่างเดือนกรกฎาคม ถึง ตุลาคม 2556  

จุดประสงค์ : เพื่อความชัดเจนการคำนวณค่าจ้าง เงื่อนไขการจ้างงานและสิทธิประโยชน์ รวมทั้งยังช่วยป้องกันไม่ให้เกิดข้อขัดแย้งและลดข้อพิพาทในที่ทำงาน

การเปลี่ยนแปลง : นับตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน 2559 นายจ้างทุกรายจะต้องมีเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการจ้างงานดังต่อไปนี้ให้กับลูกจ้างที่อยู่ภายใต้พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน (Employment Act)

         – เงื่อนไขการจ้างงานที่สำคัญ (Key employment terms (KETs)
         – ใบแจ้งเงินเดือน (Itemised payslips)
         –  ประวัติการจ้างงาน (Keeping employment records)

กระทรวงแรงงานสิงคโปร์ได้ร่วมมือกับไตรภาคีเพื่อช่วยเหลือนายจ้างในระยะเริ่มต้นโดยให้คำปรึกษาเป็นรายบุคคลกับนายจ้างที่ SME Centre ที่ตั้งอยู่ตามสถานที่ต่างๆอีกทั้งยังมีแบบฟอร์มเงื่อนไขการจ้างงานที่สำคัญ ใบแจ้งเงินเดือน ที่ใช้ลายมือเขียนได้และฟรีโปรแกมคอมพิวเตอร์  หากมีการละเมิดเงื่อนไขการจ้างงานที่สำคัญ  ใบแจ้งเงินเดือน ประวัติการจ้างงาน และการให้ข้อมูลที่ไม่ถูกต้องกับเจ้าหน้าที่โดยไม่เจตนาที่จะหลอกลวงแล้วก็จะมีความผิดในทางแพ่งไม่ใช่ทางอาญา

1.เงื่อนไขการจ้างงานที่สำคัญ

          สัญญาจ้างจะเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลหนึ่งซึ่งเรียกว่านายจ้างตกลงที่จะจ้างงานอีกบุคคลหนึ่งซึ่งเรียกว่าลูกจ้างและลูกจ้างตกลงที่จะทำงานให้นายจ้าง โดยในสัญญาจ้างยื่นข้อตกลงและเงื่อนไขการจ้างงาน สัญญาจะต้องมีข้อตกลงที่จำเป็น เช่น ชั่วโมงการทำงาน ขอบเขตการทำงาน สัญญาจ้างสามารถทำเป็นลายลักษณ์อักษรหรือการตกลงด้วยวาจาหรือโดยปริยาย

          การเปลี่ยนแปลงพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน (Employment Act) ฉบับใหม่กำหนดให้นายจ้างจะต้องมีเงื่อนไขการจ้างงานที่สำคัญเป็นลายลักษณ์อักษรให้ลูกจ้างที่อยู่ภายใต้การคุ้มครองตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน (Employment Act) และทำงานกับนายจ้างตั้งแต่ 14 วันขึ้นไป โดยให้มีผลบังคับใช้นับตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน  2559

เงื่อนไขที่สำคัญประกอบด้วย

หมายเหตุ

         1) สัญญาจ้างจะมีผลก็ต่อเมื่อลูกจ้างมาทำงานตามกำหนดวันเริ่มทำงาน หากลูกจ้างไม่มาทำงานตามที่ตกลงไว้ ลูกจ้างหรือนายจ้างจะไม่ได้รับการคุ้มครองภายใต้พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน (Employment Act) เนื่องจากความสัมพันธ์ระหว่างนายจ้างและลูกจ้างไม่เกิดขึ้น ดังนั้นการเรียกค่าเสียหายจากนายจ้างต้องเข้าระบบการฟ้องร้องทางแพ่งและต้องใช้ทนาย
         2) การบรรจุเป็นลูกจ้างขึ้นกับสัญญาจ้างเพราะไม่อยู่ในข้อกำหนดพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน(Employment Act)
         3) การยกเลิกสัญญาจ้างสามารถทำได้ทั้งลูกจ้างและนายจ้าง
         4)  ความแตกต่างระหว่างสัญญาจ้างงาน (Contract OF Service) และ สัญญาจ้างทำของ (Contract for Service) ที่สำคัญมีดังนี้

อย่างไรก็ตามไม่มีข้อสรุปอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะแยกความแตกต่างระหว่างสัญญาการจ้างงานจากสัญญาจ้างทำของอย่างชัดเจนได้ แต่ปัจจัยที่ใช้ในการพิจารณาสัญญาจ้างงานจะรวมถึง อำนาจการตัดสินใจในการจ้างงาน การยกเลิกสัญญาจ้าง การจ่ายค่าจ้าง และสิทธิการเป็นเจ้าของ เป็นต้น

2. ใบแจ้งเงินเดือน

          นับตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน 2559    นายจ้างทุกรายจะต้องมีใบแจ้งเงินเดือนให้กับลูกจ้างที่อยู่ภายใต้พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน (Employment Act) ในรูปแบบสำเนาเอกสารหรือผ่านระบบอีเล็คโทรนิค  รวมถึงการเขียนด้วยลายมืออย่างน้อยเดือนละครั้งโดยให้พร้อมกับค่าจ้าง หากไม่สามารถให้พร้อมกันได้ก็จะต้องให้ภายในระยะเวลา 3 วันทำงานหลังจากจ่ายค่าจ้าง หากเป็นกรณียกเลิกสัญญาจ้างจะต้องให้ใบแจ้งเงินเดือนพร้อมกับค่าจ้าง โดยใบแจ้งเงินเดือนจะต้องระบุรายละเอียดดังต่อไปนี้

นายจ้างจะต้องเก็บใบแจ้งเงินเดือนตามระยะเวลาดังต่อไปนี
       – กรณีลูกจ้างปัจจุบัน : 2 ปีสุดท้าย
       – กรณีลูกจ้างที่ไม่ได้ทำงานกับนายจ้าง : 2 ปีสุดท้าย เป็นเวลา 1 ปี นับจากวันที่พ้นสภาพความเป็นลูกจ้าง

3. ประวัติการจ้างงาน

          นับตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน 2559    นายจ้างจะต้องเก็บประวัติการจ้างของลูกจ้างทุกคนที่อยู่ภายใต้พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน (Employment Act) รวมถึงประวัติค่าจ้างในรูปแบบเอกสารหรือใช้ระบบ   อีเล็คโทรนิค โดยมีรายละเอียดดังนี้

          – ประวัติการจ้าง

     – ประวัติค่าจ้าง
             ใช้หลักเกณฑ์การเก็บใบแจ้งเงินเดือน
     – นายจ้างจะต้องเก็บประวัติการจ้างงานตามระยะเวลาดังต่อไปนี้
             – กรณีลูกจ้างปัจจุบัน :  2 ปีสุดท้าย
             – กรณีลูกจ้างที่ไม่ได้ทำงานกับนายจ้าง : 2 ปีสุดท้าย เป็นเวลา 1 ปี นับจากวันพ้นสภาพความเป็นลูกจ้าง

                                                         สนร. สิงคโปร์
                                                        กันยายน 2559